Enjin SOHC (aci sesondol atas kepala tunggal) jarang digunakan dalam model prestasi anjakan tinggi biasa di pasaran, kerana kelajuan motosikal yang biasa digunakan adalah tinggi.

Struktur SOHC adalah lebih mudah daripada DOHC, tetapi walaupun ia hanya mempunyai satu aci sesondol, ia perlu dihantar ke empat injap melalui dua lengan goyang injap untuk mengawal pembukaan dan penutupan injap.

kelebihan:

Disebabkan oleh fakta bahawa hanya terdapat satu aci sesondol, yang digerakkan secara langsung oleh gear pemasaan, enjin kurang terjejas oleh rintangan putaran aci sesondol apabila kelajuan meningkat, dan boleh melengkapkan output bahagian kelajuan rendah dengan lebih cepat.Kos penyelenggaraan lebih rendah, strukturnya ringkas, dan bahan api lebih menjimatkan di jalan raya berkelajuan rendah yang biasa digunakan.

Kelemahan:

Pada kelajuan tinggi, disebabkan oleh keanjalan yang wujud pada lengan goyang injap, terdapat banyak komponen salingan yang menjana inersia.Oleh itu, kawalan lejang injap pada kelajuan tinggi mungkin tidak mempunyai kestabilan dan ketepatan, dan mungkin juga terdapat beberapa getaran atau bunyi yang tidak perlu.

DOHC

Seperti namanya, DOHC secara semula jadi memacu dua aci sesondol.Kerana ia adalah dua camshafts, camshafts boleh berputar dan menekan injap secara terus.Tiada medium lengan goyang injap, tetapi ia memerlukan rantai pemasaan atau tali pinggang yang lebih panjang untuk memandu.

kelebihan:

Dari segi struktur, kestabilan dan ketepatan pengudaraan putaran tinggi untuk enjin adalah lebih baik, yang kondusif untuk memaksimumkan prestasi enjin.Disebabkan ketiadaan terlalu banyak aksesori salingan dan media penghantaran, kawalan getaran adalah lebih baik.Penggunaan dua cam bebas membolehkan penggunaan ruang pembakaran berbentuk V, dan sudut injap juga boleh menjadi lebih fleksibel dalam reka bentuk.Palam pencucuh boleh diletakkan di tengah-tengah kebuk pembakaran, memberikan sumbangan tertentu kepada pembakaran seragam sepenuhnya.

Kelemahan:

Disebabkan keperluan untuk memandu dua cam, akan ada kehilangan tork dalam julat pecutan kelajuan rendah enjin.Oleh kerana strukturnya yang kompleks, kos penyelenggaraan dan pembaikan serta kesukaran adalah lebih tinggi daripada SOHC.

Dalam enjin anjakan besar, kebanyakan enjin menggunakan DOHC kerana struktur boleh melakukan kualiti pemanduan enjin anjakan besar dengan lebih baik, dan prestasi kuasa lejang tunggal enjin anjakan besar juga kuat, dan nisbah kehilangan untuk kilasan rendah akan menjadi lebih kecil.

Sama seperti kereta, jika kereta isi rumah kecil dengan anjakan yang sangat kecil dilengkapi dengan DOHC, adalah lebih baik untuk memampatkan kos dan meningkatkan keberkesanan kos daripada menggunakan SOHC secara berterusan untuk meningkatkan pengalaman pengguna.

Walau bagaimanapun, perlu ditekankan bahawa kereta DOHC tidak semestinya mempunyai tork rendah yang lemah, dan kereta SOHC tidak semestinya mempunyai tork rendah yang kuat.Ia masih bergantung pada tetapan penalaan komponen enjin lain.Kedua-dua struktur itu hanya menjejaskan potensi prestasi enjin dan penjimatan bahan api serta kualiti dalam keadaan operasi tertentu.